• Patron i Logo Szkoły

        •                                                              

           

          Życiorys

          Korczak Janusz (właściwie Henryk Goldszmit) urodzony w 1878 lub 1879 roku. Pedagog, pisarz, lekarz, działacz społeczny, obrońca praw dziecka. Popularyzator problematyki pedagogicznej, w oryginalny sposób łączył zasadę kierowania dziećmi z zasadą ich samodzielności.

          Działalność społeczna

          Działał społecznie w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności,
          a następnie w Towarzystwie „ Pomoc dla Sierot”. Zabiegał o budowę nowego sierocińca, a od 1912r. pełnił funkcję dyrektora Domu Sierot. Swoje życie związał z najbardziej osamotnionymi dziećmi. Był ich lekarzem, wychowawcą i opiekunem.
          W okresie międzywojennym oraz w czasie wojny współpracował z radiem, wygłaszając cykle pogadanek o wychowaniu. W Warszawie znany był ze swej działalności społecznej, jako lekarz, wychowawca i opiekun dzieci.

          Twórczość literacka

          Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył, wypróbował i opisał metody wychowawcze, które realizował w stworzonych przez siebie placówkach wychowawczych. Od 1896r. ukazywały się jego artykuły i humoreski, felietony i szkice w tygodniku "Kolce", a od 1898r. w czasopiśmie "Głos". Od 1901r. pisał artykuły o wychowaniu. Wkrótce głównym tematem twórczości stawało się dziecko, jego pozycja w społeczeństwie, warunki, potrzeby, szkoła.
          Pisał powieści i opowiadania przeznaczone dla człowieka dorosłego. Miały one za zadanie uczulić społeczeństwo na krzywdę dziecka, na brak zrozumienia dziecięcych problemów przez świat dorosłych i zwrócić uwagę rodziców na przyczyny ich niepowodzeń w wychowaniu dzieci. Najbardziej znane to:

          • Jak kochać dziecko (1920)
          • Prawo dziecka do szacunku (1929)
          • Momenty wychowawcze (1919)
          • Prawidła życia (1930)
          • Pedagogika żartobliwa (1939)
           

          Korczak stworzył także wiele utworów literackich, poetyckich, satyry obyczajowe, utwory dramatyczne, naturalistyczne powieści społeczne, felietony i pamiętniki:

          • Dzieci ulicy (1901)
          • Dziecko salonu (1906)
          • Koszałki opałki (satyra obyczajowa) (1905)
          • Sam na sam z Bogiem (1922)
          • dramat Senat szaleńców (wyst. 1931)
           

          W najbardziej twórczym, dojrzałym okresie życia napisał utwory przeznaczone wyłącznie dla dzieci i młodzieży. Najbardziej znane to:

          • Kajtuś czarodziej
          • Uparty chłopiec
          • Król Maciuś Pierwszy (1922)
          • Król Maciuś na wyspie bezludnej (1923)
          • Ludzie są dobrzy
           

          Był znakomitym pedagogiem, praktykiem i teoretykiem wychowania, lekarzem, dramaturgiem i społecznikiem, autorem książek dla dorosłych, młodzieży i dzieci.

          Przykłady Inicjatyw upamiętniających postać i działalność Janusza Korczaka:

          1. W Polsce działa Polskie Stowarzyszenie im. Janusza Korczaka, które jest  stowarzyszeniem społeczno-pedagogicznym działającym w oparciu o koncepcję  i szeroko pojęty model wychowania, zainspirowany doświadczeniami  i przemyśleniami Korczaka.
          2. UNESCO datę urodzin Janusza Korczaka  uznało za pamiętną  w dziejach ludzkości. 
          3. W 1979 roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie im. Janusza Korczaka, które stanowi dobrowolną federację przeszło 20 stowarzyszeń korczakowskich działających w różnych krajach świata. Jest to jedno z niewielu stowarzyszeń w skali światowej koncentrujących się całkowicie na poznawaniu, utrwalaniu i popularyzowaniu dorobku życiowego zawartego w spuściźnie jednego tylko człowieka.
          4. Od kilkudziesięciu lat w bardzo wielu krajach tłumaczone są i wznawiane najbardziej znane utwory adresowane do dzieci i dorosłych. Najpopularniejszy jest Król Maciuś Pierwszy, a wśród dzieł dla wychowawców Jak kochać dziecko.
          5. Coraz liczniejsze są tłumaczenia utworów do tej pory mało znanych, poważnie wzbogacających wiedzę o Korczaku.
          6. Od przeszło 50 lat ukazują się różnego rodzaju publikacje o jego życiu, działalności i twórczości (artykuły, eseje, rozprawy, książki).
          7. Rokrocznie, zwłaszcza po roku 1978, odbywają się w różnych krajach sympozja, seminaria, kolokwia, konferencje lokalne i międzynarodowe, naukowe i popularnonaukowe, poświęcone analizie różnych stron działalności i twórczości Janusza Korczaka: pedagogicznej, pisarskiej, lekarskiej.
          8. Korczak staje się patronem coraz większej liczby placówek oświatowo-wychowawczych, opiekuńczych, zdrowotnych, nie tylko w Polsce. Według danych z 1999 r  imię Korczaka nosiło w Polsce 122 szkoły podstawowe, 43 szkoły ponadpodstawowe, i ośrodki szkolno-wychowawcze, 20 domów, dziecka i 5 domów kultury.
          9. Jego imieniem nazywane są w miastach ulice, place. Imię Korczaka nadano statkom, nawet odkrytej gwieździe.
          10. W Warszawie z inicjatywy Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży organizowany jest, co dwa lata Międzynarodowy Festiwal Teatralny "Korczak dzisiaj". 

           

  • Galeria zdjęć

      brak danych
  • Biuletyn informacji publicznej